Home - Terezjanki

O istocie życia konsekrowanego

Pierwsza z trzech części dokumentalnego filmu w reżyserii Tomasza Domańskiego opowiada o istocie i codzienności konsekrowanego życia w Zgromadzeniu Sióstr Świętej Teresy od Dzieciątka Jezus. Siostry Terezjanki wyjaśniają czym jest duchowość, w jaki sposób doświadczyły swojego powołania do życia w zakonnej wspólnocie oraz jak realizują swoje posłannictwo. Opowiadają także o małej drodze życia według św. Teresy z Lisieux oraz o zakonnej formacji, bez której trudno byłoby odnaleźć się za klasztorną furtą.

Dom zakonny pw. Świętego Józefa

Dom w Ostrowi Mazowieckiej powstał podczas wojny w 1940 r. Z Włodzimierza Wołyńskiego przyjechały dwie siostry, które zamieszkały w pożydowskim domu przy ul. Kościelnej.

Początkowo siostry zajmowały się praniem bielizny kościelnej i strojeniem ołtarzy w kościele. Stopniowo zakres prac sióstr poszerzał się. Tuż po wojnie jedna z sióstr podjęła naukę religii w Szkole Podstawowej. Wspólnie z ks. Zygmuntem Kapkowskim – prefektem szkół średnich, siostry prowadziły Bursę „Caritas”, dożywiając dzieci i młodzież z rodzin ubogich. Organizowały również kolonie letnie dla dzieci w Broku.

Po usunięciu religii ze szkół siostry podjęły pracę w zakrystii i kuchni.

Formalnie dom zakonny został erygowany po wojnie w 1947 roku przez ks. biskupa Stanisława Kostkę Łukomskiego. W 1949 roku siostry przeprowadziły się do drewnianego domu przy Placu Wolności 2.

Po przewrocie październikowym w 1956 roku, m. Bernarda Nakonowska za zezwoleniem biskupa łomżyńskiego, podjęła starania wybudowania dużego domu formacyjnego w bliskości świątyni parafialnej. Projekt został odrzucony przez Wojewódzki Wydział do Spraw Wyznań, a Zgromadzenie poniosło dotkliwe straty materialne. W 1957 roku, po powrocie religii do szkół, siostry katechizowały dzieci w szkołach podstawowych miasta i okolic. Po 1958 roku usunięto siostry ze szkół i zabroniono katechizacji przy parafiach. W 1961 roku siostry podjęły się katechizacji przy parafii i punktach katechetycznych. Jesienią 1971 roku z polecenia władz miasta, dom drewniany został rozebrany, a siostry przeniosły się do starej, drewnianej plebanii przy ul. Kościuszki.

W 1982 roku siostry zamieszkały w budynku parafialnym. Aktualnie siostry podejmują pracę w szkołach katechizując dzieci i młodzież, w zakrystii i parafialnym “Caritas”.